Bram van Gelder (1901-1943), manufacturier aan de Hoogstraat (~1920-1932), Holocaust slachtoffer
![]() |
. |
De familie Van Gelder behoorde tot de meest invloedrijke en vooraanstaande Joodse families van Leerdam.
Generatie 1 - Abraham & Henriette
Abraham David van Gelder (1844-1913) was geboren in Aalten en getrouwd met de Leerdamse Henriëtte de Vries (1839-1905). Hij vestigde zich in Leerdam en begon een manufacturen (textiel/stoffen/kleding) handel.
Abraham en Henriëtte kregen vijf kinderen:
- David Abraham (1867-1923) - manufacturier, hij trouwt met Rica Sophia (Rebecca) Langendijk (1874-1943) en woont op de Hoogstraat 31 in Leerdam, zij vertrekt in 1924 naar Utrecht en hertrouwt in 1932 met Herman Goudsmit
- Annaatje (1868-1934) - zij trouwt met Salomon van Straten (1867-1942), slager en koopman, eerst in Leerdam en na 1907 in Amsterdam
- Salomon Abraham (1870-1896) - horlogemaker aan de Hoogstraat, overlijdt op de leeftijd van 26 jaar
- Eliazer (of: Eleazer) (1873-1916) - koopman in Leerdam, huwt met Marianna Davids (1873-1943)
- Aäron (1875-1938) - manufacturier, trouwt met Judith Langendijk (1871-1942), woont aan de Hoogstraat 54a in Leerdam, zij vertrekken in 1931 naar Hilversum
![]() |
Bevolkingsregister 1897-1920 Leerdam Vanaf 1881 was Van Gelder gevestigd aan de Hoogstraat 29-31. Dit pand was eerst eigendom van J.J. Drooglever. |
![]() |
Advertentieblad, 12-10-1877 |
![]() |
Nieuwe Gorinchemsche Courant 6-10-1881 |
![]() |
De Leerdamsche Courant, 19-3-1892 |
![]() |
De Leerdammer, 2-5-1894 |
Van Gelder gaat bij boeren langs om zijn waren te verkopen. Hiervoor wordt een wagen getrokken door een klein paard of pony, hittewagentje genoemd.
Het verkoopassortiment wordt uitgebreid met een meubel- en beddenmagazijn. Op 22 februari 1896 wordt de verbouwde winkel heropend.
![]() |
De Leerdammer, 22-2-1896 |
![]() |
De Leerdammer, 22-2-1896 |
![]() |
Links op deze foto's de winkel van A.D. van Gelder. Het is de plek waar bijna 30 jaar Van Zanten Wonen & Slapen was gevestigd. Nu (2024) worden er woonappartementen in gemaakt. |
![]() |
Nieuw Israelietisch weekblad, 1-2-1901 |
Generatie 2 - Eleazer & Marianna
We volgen in dit verhaal de vierde zoon: Eleazer.
Eleazer van Gelder trouwt op 11 juli 1900 met Marianna Davids uit Culemborg. Zij was een dochter van Salomon Davids en Klaartje (of Clara) Pakkendrager.
Op 10 november 1901 wordt hun zoon Abraham David (Bram) van Gelder geboren.
Eleazer is, net als zijn broers, koopman, manufacturier. De familie heeft een firma in stoffen, textiel en kleding. Er is een winkel op de Hoogstraat en men reist rond met koopwaar.
![]() |
De Hoogstraat. Rechts de winkel van Van Gelder |
![]() |
Een oude foto van de Leerdamse Hoogstraat, gemaakt in 1906. De foto zou van de winkel van Van Gelder kunnen zijn. Zeker is dit niet. |
In 1905 overlijdt moeder Henriette van Gelder-de Vries op de leeftijd van 65 jaar.
![]() |
De Leerdammer, 24-5-1911 |
![]() |
Nieuw Israelitisch weekblad, 15-10-1913 |
In 1913 wordt de meubelzaak uitgebreid door aankoop van het pand aan de andere zijde wat eens van slagerij J.J. Pakkerd was en waar wijnhandel Meevers was gevestigd.
In 1916 wordt het pand afgebroken en er wordt een nieuw pand gebouwd. Het wordt ontworpen door de Leerdamse architect H.W. Kelderman, gebouwd door aannemer J.A. van Leer en het schilderwerk wordt verzorgd door C. v.d. Zant.
Op de foto hieronder is de herbouw van het winkelpand te zien. V.l.n.r.: N.N., Manus van Dordt, N.N., aannemer J. van Leer, architect H.W. Kelderman, Ber Snijders (op de ladder), D.A. of E. van Gelder, N.N., N.N.
![]() |
De Leerdammer, 9-9-1916 |
![]() |
De Leerdammer, 9-9-1916 en Nieuwe Gorinchemse Courant 10-9-1916 |
![]() |
Nieuw Israelietisch weekblad, 24-11-1916 De VOF A.D. van Gelder wordt door zijn overlijden ontbonden. |
![]() |
De Leerdammer, 21-11-1917 |
![]() |
Nieuw Israelietisch weekblad, 20-8-1920 |
Eleazers weduwe laat een aanbesteding doen voor het verbouwen en vergroten van twee woonhuizen:
![]() |
De Leerdammer, 5-4-1924 |
Generatie 3 - Bram & Hesje
Eleazers enige zoon Bram is ook handelsreiziger en manufacturier geworden in de Hoogstraat. Hij zal op de een of andere manier betrokken zijn geraakt bij het bedrijf van zijn ooms.
Hij verlooft zich in 1927 met Hesje Mozes uit Rossum. Zij is ook dochter van een manufacturier.
![]() |
Bron: CBG.nl |
Op 31 oktober 1928 trouwen Bram en Hesje. Hesje is geboren op 28 augustus 1906 in Rossum als Hester Mozes, dochter van Abraham Mozes en Josina van Leeuwen.
![]() |
Nieuw Israelietisch weekblad, 19-10-1928 |
![]() |
Bram en Hesje van Gelder-Mozes op hun trouwdag |
Bram en Hesje gaan wonen op de Hoogstraat 58 en later op nummer 31.
In 1930 krijgen Bram en Hesje een dochter: Josina Elize (José) van Gelder:
![]() |
Nieuw Israelietisch weekblad 25-04-1930 |
Naaimachines worden toegevoegd aan het handelsassortiment van de Van Gelders:
![]() |
De Leerdammer, 25-8-1928 |
![]() |
Rechts staat waarschijnlijk Bram van Gelder. De andere twee personen zijn onbekend. Bron foto: Facebook Oud-Leerdam |
Bram en Hesje verlaten begin 1932 de Leerdamse Hoogstraat. Ze gaan in Rossum wonen, aan de Maasdijk 70, bij de vader van Hesje die al vanaf het jaar 1913 weduwnaar is, en bij Hesjes ongehuwde tante Jacoba Mozes. Jacoba was gepensioneerd onderwijzeres van de lagere school in Hurwenen.
Een deel van de inboedel wordt in Leerdam verkocht:
![]() |
De Leerdammer, 24-12- 1931 |
![]() |
De Leerdammer, 13-1-1932 In Leerdam wordt een woonhuis verhuurd: |
![]() |
De Leerdammer, 13-5-1933![]() De Leerdammer, 22-12-1934 |
![]() |
Foto 1: Voor de manufacturenwinkel van de familie Van Gelder-Mozes aan de Maasdijk 70 in Rossum, circa 1935 Foto 2: Bram van Gelder met twee emmers, rond 1933 |
Ook Hesjes vader, Abraham Mozes, is manufacturier. Hij werkte al langer samen met zijn schoonzoon samen.
![]() |
De Leerdammer, 21-3-1931 |
![]() |
Abraham Mozes met zijn dochter en kleindochter José |
In Rossum wordt zoon Emile van Gelder geboren:
![]() |
De Leerdammer, 28-3-1934 |
![]() |
José met haar broertje Emile, waarschijnlijk circa 1935 |
Op 7 augustus 1937 wordt in Rossum het derde kindje van de familie Van Gelder geboren: een zoon met de namen Silo Rozinus van Gelder.
![]() |
Bram en Hesje van Gelder-Mozes in de tuin van Rossum, circa 1938. Tussen hen in Jacoba Mozes, Hesjes tante. In de kinderwagen ligt waarschijnlijk de kleine Silo. |
![]() |
Hester met haar zoontje Silo rond 1939 |
De Tweede Wereldoorlog breekt uit en donkere wolken pakken zich samen boven de familie.
De vader van Hesje overlijdt in 1941. De familie voelt zich nog altijd verbonden met Leerdam en laat in de Leerdammer een advertentie plaatsen.
![]() |
De Leerdammer, 1941-07-29 |
Bram van Gelder gaat in 1942 werken voor een landbouwbedrijf (wellicht dat van zijn schoonvader, die eerder handelde in aardappels?).
Waarschijnlijk omdat de manufacturenhandel onmogelijk was geworden door de Duitse maatregelen voor de Joodse winkeliers.
![]() |
Nieuw Israelietisch weekblad, 14-10-1904 |
Dan wordt het werken in dit bedrijf hem ook onmogelijk gemaakt. De Van Gelders moeten, als familie van Joodse afkomst, zich melden voor deportatie...
Op 7 april 1943 was Brams moeder Marianna van Gelder-Davids al naar kamp Vught gebracht. Twee dagen later, op 9 april 1943, wordt ook de familie Van Gelder-Mozes naar kamp Vught gedeporteerd
In de cartotheek van de Joodse Raad zijn kaarten van hen bewaard gebleven.
- José van Gelder: https://collections.arolsen-archives.org/en/search/person/357511?s=josina%20van%20gelder&t=2124597&p=1 en https://collections.arolsen-archives.org/en/search/person/130291578?s=josina%20gelder&t=2575110&p=0
- Emile van Gelder: https://collections.arolsen-archives.org/en/search/person/130291349?s=130291349&t=2575110&p=0
- Silo van Gelder: https://collections.arolsen-archives.org/en/search/person/357601?s=silo%20van%20gelder&t=2124616&p=1
Tussen 11 en 14 mei 1943 zit Brams moeder, Marianna van Gelder-Davids in de trein van Westerbork naar Sobibor; ze komt daar meteen na aankomst om het leven op de leeftijd van 70 jaar.
Op 5 juni 1943 wordt in kamp Vught bekendgemaakt dat alle kinderen uit het kamp zouden worden verwijderd. Er wordt verteld dat zij naar een speciaal kinderkamp in de buurt zouden gaan.
"Er heerst op het ogenblik een stemming in het kamp, zoals er nog nooit geweest is. Het ergste wat er tot nu toe gebeurd is, is ons meegedeeld. Alles wat we tot heden aan toe ondervonden hebben, was erg, maar dit wat zich nu voordoet, overschrijdt alle grenzen. Gisteravond werd ons medegedeeld dat het kinderkamp wordt opgeheven. Alle kinderen jonger dan zestien jaar moeten het kamp verlaten. Dit is op zichzelf nog niet het allerergste, maar wat wel het allerergste is, is dat de gezinnen uit elkaar gerukt worden. Er werd ons een proclamatie meegedeeld waarvan we trilden en beefden". (Klaartje de Zwarte-Walvisch, 6 juni 1943 in 'Alles ging aan flarden').
Rond april 1943 was het kindergedeelte van Kamp Vught overvol geraakt door de toestroom van Joodse kinderen als gevolg van de verheviging van de door de Duitsers uitgevoerde razzia's. Vanaf de kleuterleeftijd zaten kinderen in aparte barakken en zagen zij hun ouders niet of zelden. Zij werden moeilijk te hanteren en de kleine kinderen kregen vaak besmettelijke ziekten. Omdat kinderen geen werk verrichtten, werd besloten ze weg te halen uit Vught.
De dagen daarop zijn dramatisch.
Op 6 juni werden alle kinderen van nul tot en met drie jaar, samen met hun ouders gedeporteerd naar kamp Westerbork. Een dag later op 7 juni 1943 worden de kinderen van vier tot en met zestien jaar afgevoerd naar Westerbork. De 9-jarige Emile en de 5-jarige Silo zitten bij deze groep kinderen...
"Emotie als nog zelden is voorgekomen: de schoonmaaksters kwamen vanmorgen snikkend de zaal binnen, mannen briesten: dat is wel het vuilste dat wij hebben meegemaakt. [..] Midden in de nacht, tegen half vijf, is een transport van zeventienhonderdvijftig Joden in veewagens aangekomen: op een honderd mannen na, niet anders dan berooide vrouwen met haar kinderen en zuigelingen. [..] Zij kwamen broodmager, geradbraakt aan, na een reis van tien uur. Ze spuwden vuur en vlam over de gemene behandeling in Vught, de afmatting en de vernedering: des morgens om vier uur op, half vijf appèl, tot zes uur staan, half zeven aan het werk, vaak met honden achter zich aan; met een uur schafttijd tot 's avonds half zeven, soms half acht. Onder de baby's zijn verscheidene zieke, roodvonk en mazelen: op mijn zaal is een baby, een krullebol van nog geen jaar, tussen de andere kinderen neergelegd. ‘Polizeilicher Arbeitseinsatz’, hoont men. (Philip Mechanicus, 7 juni 1943, In Dépôt. Dagboek uit Westerbork).
De dag daarop, 8 juni 1943 volgen Hesje van Gelder-Mozes met haar dochter José dezelfde route.
Er blijkt geen 'speciaal kinderkamp' te zijn. De treinen rijden regelrecht naar doorgangskamp Westerbork... en vrijwel meteen door naar Oost-Europa.
Die 8e juni vindt het beruchte kindertransport plaats vanuit kamp Westerbork. Met meer dan 3000 personen verdeeld over 46 goederenwagons was dit het grootste transport van Joden vanuit Nederland. Volgens het Statistisch Bureau Westerbork bestond dit transport uit 613 mannen, 1350 vrouwen en 1051 kinderen tot en met 16 jaar, waaronder 119 kleuters, 123 peuters en 55 baby's.
Meteen na aankomst op 11 juni 1943 worden Hester (Hesje) van Gelder-Mozes (36), José (13), Emile (9) en Silo (5) de gaskamers van Sobibor ingedreven.
Vader Bram was onwetend van dit alles. Hij verbleef op dat moment aan de Moerdijk om dwangarbeid te verrichten. Hem was verteld dat hij door dit werk te doen, niet gedeporteerd zou worden met zijn gezin.
Hoe groot moet de schok geweest zijn bij terugkomst in kamp Vught.
Ruim een maand later, op 6 juli 1943 moet ook Bram van Gelder zelf op transport naar Oost-Polen. Op 9 juli 1943 komt Abraham David (Bram) van Gelder (41) om het leven in Sobibor.
Voor het voormalig woonhuis (het rechter gedeelte was ooit de winkel) van de familie Van Gelder-Mozes aan de Maasdijk 70 in Rossum liggen Stolpersteine.
Voor Bram van Gelder en Hester Mozes,
hun kinderen José, Emile en Silo
en voor Hesters tante Jacoba Mozes.
![]() |
Foto's: @H. van Herreveld |
Stolpersteine
Godlof
hun namen worden gered
keren terug in de stad
waar zij woonden
de weggevoerden
in de straat waar hun huis staat
in de stoep waar hun voetstap ligt
zal hun leven en
na de wegvoering ook
hun niet - meer - leven
leesbaar zijn
leesbaar voor ieder
die daar even stil zal staan
stil zal zijn
in hun namen keren zij weer
Inez Meter
Toen ik het Nationaal Holocaust Namenmonument bezocht in Amsterdam, heb ik ze opgezocht; de stenen voor Bram, Hesje, Josina, Emile en Silo.
![]() |
Ter herinnering aan José, Silo en Emile van Gelder |
#everynamecounts
Bronnen:
- Arolsen Archives
- Beeldbank Historische Vereniging Leerdam
- Diverse krantenberichten, genoemd hierboven
- Joods Cultureel Kwartier (foto's familie Van Gelder-Mozes)
- Joodse huizen - St. Mikwe Zaltbommel
- JoodsekindereninKampVught.nl
- Joods Leerdam, Vier eeuwen joodse geschiedenis, Teunis Blom, pag. 127-133
- JoodsMonument.nl
- Kindertransporten, Wikipedia
- Leerdam in oude ansichten deel 2, T.A. Blom
Reacties
Een reactie posten